Klein maar dapper

Niet geheel in chronologische volgorde maar toch eindelijk: hierbij een verslagje van de Gewestelijke finale Libre 4e klasse, van 17 t/m 19 januari gespeeld bij Mike’s in Veenendaal. Hoofdpersoon in dit verslag is de kleinste van stuk uit het deelnemersveld: Martina van Doesburg (Ons Tehuis). Haar eerste partij, tegen haar vriendin Hanny Wouterse (Olie B), verliep redelijk dramatisch: 6 caramboles in 21 beurten. Met een moyenne van 0.285 was Martina meteen laatste in de tussenstand. Daarna ging het beter: ronde 2 t/m 6 allemaal gewonnen, vanaf ronde 4 aan kop. Steve van Ancum (Maarschalk) had ook een foute start: hij begon met twee verliespartijen. Door de volgende partijen te winnen bleef hij, steeds met 2 matchpunten minder, in het spoor van Martina. In de laatste ronde moest het rechtstreekse duel de beslissing brengen. Bij winst zou Steve, dankzij een beter moyennepercentage, kampioen worden. Echter, na een aarzelend begin zette Martina de sokken erin en raffelde haar 35 caramboles in 14 beurten af: liefst 2.500 gemiddeld en kampioen! Daar kon Steve niet tegenop en hij moest zich met zilver tevreden stellen. Justin Toes (DOS Harderwijk), veruit de jongste deelnemer, verspeelde in de laatste ronde de 3e plaats door verlies tegen hekkensluiter Cor Hofland (ABC-Rembrandt). Nico Bodemeijer (Rapiditas) en Johan van Essen (Biljarten Is Onze Sport) wonnen wel in de laatste ronde en lieten daarmee Justin achter zich. Op moyennepercentage won Nico zo het brons. Hieronder het winnende trio, zie ook de fotogalerij. Martina gaat in het weekend van 14 tot 16 februari in Dedemsvaart het NK spelen. Niet naast de deur, wel spannend!

Geslaagd NK Driebanden Hoofdklasse bij De Pomerans

Bij Biljartvereniging De Pomerans te Heukelum werd in weekend van 24 t/m 26 januari de finale driebanden hoofdklasse over 40 caramboles gespeeld. In een spannende eindronde, waarin 3 spelers kampioen konden worden, veroverde Raymon van Heumen van biljartclub Landzicht (Sprang-Capelle) de titel. Met een moyenne van 1,003 presteerde hij buitengewoon en maakte dit jonge talent (28 jaar!) zijn hervonden ambities waar. Ondanks een verloren openingspartij toch kampioen worden, getuigt van overtuiging, veerkracht en vooral: wedstrijdmentaliteit die beloond wordt. Het feit dat de laatste verlossende carambole 10 beurten op zich liet wachten, is ook kracht en maakt het kampioenschap alleen maar mooier. Er was, naast veel lof voor de sportiviteit, de prestaties en de supporters, namens de spelers ook een pluim voor de organisatie. Zij wisten zich goed te manifesteren dankzij de geboden inzet en entourage van De Pomerans.

In het achterveld waren er natuurlijk nog 7 andere deelnemers, die elk hun eigen prestaties leverden en ook toegelicht dienen te worden. Mike van der Mast (De Beurs ‘s Gravezande) kwam als laatst geplaatste speler binnen en wist in de laatste partij alsnog die zwaar verdiende winst te boeken met een huzarenstukje van 40-39 en luid applaus van zijn grote supportersgroep. Plaats zeven viel ten deel aan Peter Gnodde die namens DOS Hattem speelde. Zijn beheerste techniek was de reden voor hoogste plaatsing in deze finale. De start met maximale winst op dag 1 liet dat eens temeer zien, maar kon geen vervolg meer krijgen voor dit multi-talent en, ja, ook nog jeugd-opleider uit Urk. Op plaats 6 eindigde de speler die wellicht nog het meeste lof kreeg voor zijn verfijnde speltechniek: Leon Keulen van Biljartacademie Sittard. Maar wat kun je daarmee als je eerste partij verloren gaat, ondanks een gemiddelde van 1.140? Vooral doorgaan en winnen en het publiek laten genieten, want dat was het zeker.

De vijfde plaats werd uiteindelijk bezet door Gijs van Rijn van ’t Centrum in Ankeveen. Hij is een bekend en gelauwerd speler en gewezen kampioen in deze klasse. Het bracht hem tot favoriet na de eerste dag, maar, ondanks zijn goede voorbereiding en verkenning, bleek het podium net te ver weg. Rolf Botman betrad eenzelfde pad, echter in omgekeerde richting. Met twee verliespartijen beginnen is geen juist ‘fundament’, maar als je daarna kunt ‘bouwen’ aan een triomf, dan presteer je fantastisch met in elk geval de kortste partij van het toernooi (24 beurten) , dus het hoogste partijmoyenne van 1.666. Geweldig toch? En slechts 1 stap verwijderd van het erepodium!

Op dat podium belandde met brons Arno Klaassen van BV Renkum. Tot de voorlaatste ronde torenhoog favoriet. En terecht, want met een hoogste serie van 9 (tot 3 keer toe!) en een moyenne van 1.400 na dag 1, leek hij hard op weg. Dat pad werd echter gekruist door wat onfortuinlijke partijen en, heel simpel: sterkere tegenstanders. Desondanks een knappe prestatie voor de voorlaatst geplaatste speler uit Doorwerth. Tot slot was er nog een speler die zeker ook meedeed voor de hoofdprijs: Hans Feukkink van De Peppel Dinxperlo. Hij was namelijk de enige die van de kampioen wist te winnen en stond aan het begin van de slotdag met Arno bovenaan. In de slotpartij moest hij echter wel winnen om geen vierde te worden. Maar dat lukte en zo werd hem alsnog zilver omgehangen.

Eindstand: zie deze link naar Livescore. Hieronder de beste 8 spelers van het land in deze klasse, met Raymon van Heumen op het hoogste schavot. Naast de bloemen kregen de spelers van de organisatie ook een doos echte Heukelumse krakelingen mee naar huis. Tekst met dank aan Marco Sterk, foto’s (zie de fotogalerij) van Nico Meerveld.

Bijna kampioen in Biddinghuizen

Van 10 t/m 12 januari werd bij de Biddinghuizer Biljartclub de finale Driebanden-groot 1e klasse gespeeld. Met daarin twee clubgenoten uit Rumpt: Gerrit van den Berg en Paul Maas. De sfeer was er prima, soms wat luidruchtig. Wat natuurlijk wel te verwachten was als Richard Spoor (‘t Centrum) meedoet. Zijn prestaties waren helaas wat minder opvallend, hij eindigde roemloos als laatste.

Paul ging goed van start en won met een moyenne van 0,592. Ver in de hoofdklasse dus. Het moyenne van Gerrit was heel wat minder, hij was na 60 beurten nog niet uit. Maar hij won wel: één puntje. In de volgende twee rondes waren de rollen omgedraaid: Paul één puntje in 60 beurten en Gerrit de volle winst met een redelijk moyenne. Daarmee kwam Gerrit aan kop, met in zijn kielzog Ad Stend (BV Muiden) en Paul.

In ronde 4 speelde Gerrit een sterke partij (moyenne 0,558) en begon zijn moyennepercentage ook ergens op te lijken. Paul kreeg klop van een ontketende Anneke Groenewoud en verloor daarmee een plaatsje in de tussenstand. Ook in ronde 5 speelde Gerrit weer sterk, maar zijn tegenstander Paul van der Pas (D.O.S. Harderwijk) deed het nóg beter. Omdat Paul Maas in zijn partij tegen Ad Stend even de weg kwijt was en dik verloor, zakten beide een plaatsje en kwam Ad aan kop.

Daarna moest Gerrit tegen Paul. Twee clubgenoten die elkaar in de 6e ronde tegenkomen: een situatie die we in ons district proberen te vermijden door ze al in de eerste ronde tegen elkaar te laten spelen. Nu ontstond er een dilemma: zou Paul verliezen, dan had Gerrit het tegen Ad zelf in de hand om kampioen te worden. En zou het er de schijn van hebben dat Paul de partij weggaf aan zijn clubgenoot… Zou Paul winnen, dan waren de kansen op het kampioenschap voor Gerrit verkeken en dat zou hij Paul kwalijk kunnen nemen.

Paul ging voor eigen succes, hij aasde op de 3e plaats. En won. Maar geen 3e plaats, want in de laatste ronde verloor hij, terwijl Anneke won. Zo kwam zij in punten gelijk met Paul, maar haar moyennepercentage was ruim hoger. Gerrit won in de laatste ronde van koploper Ad en pakte daarmee het zilver. “Ja,” zei Gerrit achteraf sportief, “had ik maar beter moeten spelen tegen Paul”. Een gezellig en spannend toernooi, Ad Stend kampioen en Gerrit bijna.