Author: Ton Stijnman

De districtsfinale Driebanden-groot 1e klasse, gespeeld op 21 en 22 januari bij Mike’s Snooker&Billiards, kende een merkwaardig scoreverloop. Dat na de eerst ronde drie spelers op 2 matchpunten stonden en drie op nul is bijna – behalve bij remise – vaste prik. Dat na de derde ronde drie spelers op 4 matchpunten stonden en drie op 2 is al heel wat zeldzamer. In de 4e ronde waren er maar liefst vier spelers die op 4 matchpunten stonden en die alle vier nog kans maakten om zich te plaatsen voor het gewest. Vervolgens eindigde de finale met drie spelers op 6 matchpunten en drie op 4. Dat is toch wel uitzonderlijk…

Vooral in de allerlaatste partij – Johan van Noord (De Pomerans) tegen Bertus van den Dikkenberg (Carambole) – was het heel spannend. De partij liep al dik richting beurtenlimiet toen Johan qua carambole-percentage op een neuslengte voorsprong kwam. In de voorlaatste beurt maakte Bertus één carambole en nam daarmee de voorsprong over. In de nabeurt zou, als hij de acquit zou maken, Johan weer een hoger carambole-percentage hebben. De spanning stond erop! De acquit ging mis, maar door een klosje met rood weer bijna raak. Dat kostte Johan de bronzen medaille en een plaatsje in de gewestelijke finale.

Het moge uit het scoreverloop duidelijk zijn dat de verschillen klein waren en dat het vaak van het momentum afhing of iemand won of verloor. Zo maakte Bertus in zijn eerste partij een serie van 8 (!) , maar verloor wel de partij. En zo maakte Piet van Beest (De Pomerans) in de 4e ronde 6 caramboles in 6 beurten, de 7e carambole in de 10e beurt – nog steeds een respectabel moyenne – en vervolgens 3 caramboles in 42 beurten…

Hieronder de drie medaillewinnaars waarbij op moyennepercentage het brons naar Gerrit van den Berg (Carambole) ging, het zilver naar zijn clubgenoot Bertus en het goud naar Ton Stijnman (BV Mike’s), zie foto hieronder.

In ons district is de regel dat spelers van dezelfde vereniging zoveel mogelijk in de eerste ronde tegen elkaar spelen. In het gewest worden echter de regels van de KNBB gehanteerd, wat inhoudt dat de spelers strikt op moyenne worden ingedeeld. Maar toevallig kwam het zó uit dat de broers Christoffel en Jan van Esterik (Olie B) toch in de eerste ronde tegen elkaar moesten. Die partij werd door Jan overtuigend gewonnen met een gemiddelde van net over de 3, het hoogste van het weekend. Was die partij in de laatste ronde gespeeld, dan had dat zomaar anders kunnen lopen. Jan had namelijk niet de vorm van de eerste dag en dan had Christoffel zomaar op matchpunten langszij Karin Knegt-Hoogers (BV De Haven), die al de hele finale bovenaan had gestaan, kunnen komen. Wat natuurlijk vragen had kunnen opleveren of Christoffel die wedstrijd wel écht gewonnen had…

Karin was natuurlijk terecht de winnaar – pardon, winnares – van deze gewestelijke finale. Zij speelde door het hele toernooi sterk en won alle partijen op één na: een ontketende André Boekhout ( BV Welgelegen), die als 4e eindigde, snoepte haar met een gemiddelde van bijna 3 een partijtje af. Karin mag van 24 t/m 26 februari in Hoorn voor het Nederlands kampioenschap spelen. Christoffel en Jan waren, zoals hieronder te zien, dik tevreden met hun 2e en 3e plaats. Foto’s van de prijsuitreiking zijn te vinden in de Fotogalerij.

In de laatste ronde kon er in de districtsfinale Libre 1e klasse bij De Burgemeester nog van alles gebeuren in het klassement. Er zouden 4 spelers op 6 matchpunten kunnen eindigen. De moyennes waren echter dusdanig dat alleen Roland Roumen (De Witte Zwaan) een kansje had om op moyenne langs de koplopers Edwin Tahapary (BV Mike’s) en Herman Schiks (Carambole), beide al op 6 matchpunten, te komen. Maar Herman en Edwin verzaakten niet en bouwden hun voorsprong verder uit. Zoals wel vaker moest het gespeelde moyenne uitmaken wie zich kampioen van het district mocht noemen. Met een verschil van welgeteld 0,072 kreeg Edwin de ‘gouden’ medaille omgehangen en Herman het zilver. Het toont maar weer eens aan dat je als speler je kansen verbetert als je voluit speelt.

Later ontstond nogal wat verwarring doordat op PK-Livescore Herman Schiks ineens bovenaan stond. De oorzaak bleek een tikfoutje te zijn bij het overnemen van de uitslagen in PK-Livescore. Het tikfoutje is inmiddels hersteld en zo staat hieronder Edwin rechts als enige echte kampioen met naast hem Herman en Roland.